„Twórczo w relacji" to temat Rekolekcji, które odbyły się w dniach
28.06-30.06.2019r. w Polanicy-Zdroju. Wzięło w nich udział 19 dziewcząt
(z Paczkowa, Brzegu Dolnego, Sierakowa i z Wrocławia).
Posługę Sakramentalną pełnił ks. Arkadiusz, natomiast Siostry, które towarzyszyły dziewczętom i poprowadziły poszczególne warsztaty to: s. Andrea, s. Dagmara, s. Luiza, s. Michalina i s. Brygida.
Każdemu z nas zależy na budowaniu dobrych, trwałych relacji. Często jednak nie wiemy w jaki sposób poprawić jakość naszych międzyludzkich więzi.
Z pomocą przychodzi nam Bóg, który stając się Człowiekiem objawił, jak
w prostej codzienności trwać w ufnej zażyłości z Bogiem Ojcem, jak spotykać się z drugim człowiekiem, a także jak żyć w zgodzie z samym sobą. Czytając Ewangelię dobrze jest zwrócić uwagę na Człowieczeństwo Chrystusa, na Jego głęboki szacunek do tych, z którymi rozmawiał, na pragnienie trwania w gronie najbliższych przyjaciół, na Jego reakcje, nieskrywane emocje.

Niekiedy zapominamy, że wszystkie uczucia są darem Boga, że służą nam
w poznawaniu i wyrażaniu siebie, uczą pokornego stawania w prawdzie, prowadząc do coraz pełniejszego życia w wolności dzieci Bożych.
Jezus zapłakał (J; 11,35), spojrzał z gniewem ( Mk; 3,5), odczuwał lęk ( J; 12,27), bo Bóg stał się Człowiekiem.
Podczas warsztatów uczyłyśmy się rozpoznawania i właściwego wyrażania swoich emocji; poznawałyśmy czynniki, która wpływają na empatyczne
i uważne słuchanie drugiej osoby, odkrywałyśmy postawy będące mocnym fundamentem i trwałym budulcem naszych więzi tj.: odwaga mówienia prawdy, zaufanie, gotowość wzajemnego przebaczenia, gotowość do poświęcenia dla dobra drugiej osoby, a także te cechy, które niszczą nasze przyjaźnie: nieprzebaczenie, podejrzliwość, niedochowywanie tajemnic, udawanie.
Jan Paweł II powiedział do młodych:
„W wychowaniu chodzi głównie o to, ażeby «człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem - o to, ażeby bardziej 'był', a nie tylko więcej 'miał' - ażeby poprzez wszystko to, co 'ma', co 'posiada', umiał bardziej i pełniej być człowiekiem - to znaczy, żeby również umiał bardziej 'być' nie tylko 'z drugimi', ale także i 'dla drugich'» (2 czerwca 1980 roku).
Ufamy, że ten rekolekcyjny czas spędzony na modlitwie, zabawie, spacerach
i rozmowach wyda dobre owoce, prowadząc nas do pełni człowieczeństwa,
w harmonijnym byciu „z drugimi" i „dla drugich".

                                                                             s. Brygida  CSSJ